Een residentie in neorenaissancestijl, uitkijkend over het lange strand van Versilia en beschermd door de Apuaanse Alpen: het Grand Hotel Royal was al aan het eind van de 19e eeuw een embleem van een sobere en elegante gastvrijheid waarin zee, natuur, kunst en het sociale leven in volledige harmonie met elkaar waren verweven.
Het werd het Palagio Hotel en later omgedoopt tot Grand Hotel Royal in de jaren 1920. Het werd vergroot en getransformeerd dankzij de tussenkomst van de beroemde architect Alfredo Belluomini in 1925, die het drie verdiepingen verhoogde en het zijn majestueuze vorm gaf met twee torentjes (vandaag de dag de Ondina en Burlamacco suites). De gevel werd vervolgens verfraaid met Art Nouveau decoraties van de Florentijnse keramist Galileo Chini.
Het ruime en lichte interieur, zoals het Grand Hotels van die tijd betaamde, bestond uit een ruime entreehal, een balzaal waar de gasten zich op zomeravonden vermaakten, en ruimtes voor lectuur, bar en fumoir, terwijl de buitentuin, beplant en verrijkt met beelden en vijvers, de setting was voor aangename gesprekken in de koelte.
In die jaren was Viareggio, dat de Parel van de Tyrreense Zee was geworden dankzij het milde klimaat, de gezondheidsbaden en het bruisende sociale leven, favoriet bij de Italiaanse en Europese high society en illustere persoonlijkheden zoals de prinsen van Savoye en de Belgische koninklijke familie verbleven in het Royal, evenals intellectuelen die van Versilia hielden, zoals Luigi Pirandello, Gabriele D'Annunzio en later Giuseppe Ungaretti, Eugenio Montale en Pablo Neruda.
Sinds de jaren 1950 heeft het hotel verschillende conservatieve renovaties ondergaan met als doel enkele waardevolle originele architectonische elementen te behouden en de gasten maximaal comfort te garanderen.
Vandaag de dag vernieuwt het Grand Hotel Royal, terwijl het de moderniteit met een internationale blik bekijkt, de charme van zijn geschiedenis en de unieke smaak van een vakantie in Versilia.
